Vrijwel EU-wijd inbreukverbod tegen Tripp-Trapp ‘look-alike’

In Stokke/Cybex c.s. legde de rechtbank Gelderland voorlopige verboden op: de IRIS Chair van het Duitse bedrijf Cybex maakt inbreuk op Stokke’s auteursrecht op de Tripp Trapp stoel.

Achtergrond

Het Noorse Stokke sprak het Duitse Cybex en de Nederlandse retailers Babypark en Baby-Dump aan wegens auteursrechtinbreuk op de Tripp Trapp-stoel. Stokke vorderde verboden voor verschillende grondgebieden: tegen de retailers voor Nederland (die deden niks buiten Nederland), maar tegen het Duitse Cybex voor alle landen van de EU.

Cybex en de retailers betwistten onder meer de auteursrechtelijke bescherming van de Tripp Trapp, omdat de kenmerken technisch bepaald, banaal of gebruikelijk zijn in Scandinavisch design. Ook voerden zij aan dat de IRIS Chair een andere totaalindruk wekt door afwijkende hoeken, verhoudingen en details. 

Oorspronkelijke keuzes

Originaliteit vormt de basis voor auteursrechtelijke bescherming. Er moet sprake zijn van vrije en creatieve keuzes die de persoonlijkheid van de maker weerspiegelen. Van de acht door Stokke aangevoerde trekken acht de rechtbank er twee oorspronkelijk: (i) de L-vorm van de staanders en dwarsbalken en (ii) de schuin geplaatste staanders waarin alle onderdelen van de stoel zijn geïntegreerd. 

Andere elementen, zoals de afgeronde hoeken en het ontbreken van versieringen, werden als banaal, technisch bepaald of stijlgebruik aangemerkt. Daarom weerspiegelen die elementen geen creatieve keuzes. Dit (voorlopig) oordeel sluit aan bij eerdere uitspraken tussen andere partijen; de Tripp Trapp heeft ook al eens in de Hoge Raad gestaan.

Reikwijdte van het verbod

Ten aanzien van Babypark en Baby-Dump merkte de rechtbank de inbreuk aan als minimaal. Zij richten zich alleen op Nederland. Daarbij past alleen een nationaal verbod. Maar het Duitse Cybex krijgt een verbod voor alle landen van de EU opgelegd, met uitzondering van acht landen waarvoor Stokke niet kon laten zien dat er een risico is dat de IRIS Chair daar wordt aangeboden. 

Conclusie

Het auteursrecht is geharmoniseerd, maar berust wel op nationale auteurswetten. Deze uitspraak laat zien dat Nederlandse rechters niet terugdeinzen voor een grensoverschrijdend verbod op grond van auteursrecht, ook als het voor de Nederlandse gedaagde een strikt Nederlandse kwestie is. Dat maakt Nederland aantrekkelijk voor rechthebbenden die niet overal procedures willen voeren. EU-wijd is zo’n verbod echter niet automatisch: alleen voor die landen waar een reëel inbreukrisico bestaat.

Luna Snellenberg